Ne çok özlem, ne çok hüzün, ne çok sevinç birikmiş meğer...Ama hepsi aynı kapıya çıkıyor sonunda.
İnsan dediğin sevdiğini yanında istiyor işte.
Sevdiği herkesi...
Mesele bu.

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)