Mesnevi’de anlatildigi uzre bir gun bir bilge, kendi turleriyle ucmayi reddeden iki ayri cins kusa rastlar yol kenarinda. Hayli merak eder bu iki farkli yaratigin nasil olup da kendi aileleriyle, ait oldugu yerlerde yasamak istemediklerini, nasil olup da bir “yabanci”yi kendi kardeslerine yeglediklerini. Biri karga, biri leylek...O kadar farklidir ki kuslar, ihtimal veremez birbirlerini sevdiklerine, turdesleriyle degil de birbirleriyle ucmayi yeglediklerine. Oyle ya, karga dedigin kargalarla ucmalidir, leylek dediginse leyleklerle. Yaklasir ve merakla inceler kuslari. Ta ki her ikisinin de topal oldugunu kesfedinceye kadar. O zaman anlar ki, birlikte kacar, birlikte ucar, beraber yasamalari beklenenlerin yaninda tutunamayanlar. O zaman anlar ki, sahip olduklari degil, sahip olmadiklaridir kimilerini birbirine yakin kilan.

No comments:

Post a Comment