Insan ki esrefi mahlukattir, icindeki semavi ozu kesfetmekle yukumludur. Cikacaksin yollara, kendine dogru git gidebildigin kadar. Kesif boynumuzun borcudur. Kendimizi kesfetmek, aski kesfetmek, dunyayi kesfetmek, otekini kesfetmek....Cakili kalmamak sirf aliskanliklardan oturu demir attigin koylara. Cikmak oralardan, gecmek dalgakiranlarin beri tarafina, bilmedigin memleketlere varmak, tatmadigin yemekler yemek, sozlerini anlamadigin sarkilarla iclenmek, risk almak, dagilmak ve parcalanmak ve hasret cekmek buram buram, gurbetin tadina bakmak ve kendini yabancinin gozunden gormek, sasirmak yeniden, sasirmak bir cocuk gibi dunyanin hallerine, cesitliligine, guzelligine, acimasizliklarina...sasirmak olene kadar...sasirma kabiliyetini hic yitirmemek...budur son tahlilde Ademogullarina Havvakizlarina kendilerini kesfettirten seruven.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment