Bunca zaman bana anlatmaya
calistigini, kendimi
buldugumda anladim.

Herkesin mutlu olmak icin baska bir yolu
varmis,

Kendi yolumu cizdigimde anladim..

Bir tek yasanarak ogrenilirmis hayat,
okuyarak, dinleyerek degil..

Bildiklerini bana neden
anlatmadigini, anladim..

Yureginde ask olmadan gecen hergun
kayipmis,

Ask pesinden neden yalinayak
kostugunu anladim..

Aci doruga ulastiginda
gozyasi gelmezmis gozlerden,
Neden hic aglamadigini
anladim..

Aglayani guldurebilmek, aglayanla
aglamaktan daha degerliymis,

Gozyasimi kahkahaya cevirdiginde
anladim..

Bir insani herhangi biri kirabilir, ama bir
tek en cok sevdigi acitabilirmis,

Cok acittiginda anladim..

Fakat, hakedermis sevilen onun icin dokulen her
damla gozyasini,
Gozyaslariyla birlikte sevincler
terkettiginde anladim..

Yalan soylememek degil, gercegi
gizlememekmis marifet,

Yuregini elime koydugunda anladim..

"Sana ihtiyacim var, gel!"
diyebilmekmis guclu olmak,

Sana "git" dedigimde anladim..

Biri sana "git" dediginde, "kalmak istiyorum"
diyebilmekmis sevmek,

Git dediklerinde gittigimde anladim..

Sana sevgim simarik bir
cocukmus, her dustugunde ziril
ziril aglayan,

Buyuyup bana simsiki
sarildiginda anladim..

Ozur dilemek degil, "affet beni" diye
haykirmak istemekmis pisman olmak,

Gercekten pisman oldugumda anladim..

Ve gurur, kaybedenlerin, acizlerin maskesiymis,
Sevgi dolu yureklerin gururu olmazmis,

Yuregimde sevgi buldugumda anladim..

Olurcesine isteyen, beklemez, sadece umut edermis
bir gun affedilmeyi,

Beni affetmeni olurcesine istedigimde
anladim..

Sevgi emekmis,

Emek ise vazgecmeyecek kadar, ama ozgur bırakacak
kadar sevmekmis.

No comments:

Post a Comment