Hear

Kor:
Vaktiyle, kubbeleri altin bir sehirde, cok cok yasli bir adam yasarmis. O kadar yasliymis ki, ne zaman yagmur yagsa, yuzundeki kirisikliklara dolan sular gunlerce buharlasmazmis. Yasinin hesabini yapamaz, su dunyada olan biten hic bir seyi yadirgamazmis. Ne de olsa gordugu her seyi, daha once de gormus.
Bir gun, sehirdeki okullardan birinde korkunc bir yangin cikmis. Alevler o kadar hizli yayilmis ki, icerdeki cocuklari kurtarmak mumkun olmamis. Nihayet yangin sondugunde, okul binasindan geriye hicbir sey kalmamis. Herkes kahrolmus, yasli adam haric.
"Daha once de yanmisti" demis yasli adam, "ama o zamanlar hapishaneydi bu bina. Icerdeki butun mahkumlar yanmisti. Bir keresinde de hastalar yanmisti icerde. O zamanlar hastaneydi bu bina. Ah bu gozler nice yanginlar gordu, bu da bi sey mi!"
Yanginda cocugunu kaybeden bir anne ofkesinden deliye donup yasli adami taslaya taslaya kovalamis.
Gel zaman git zaman, kubbeleri altin sehirde kuraklik baslamis. Insanlar, bir lokma yiyecek icin birbirlerini bogazlarken, yasli adam sakin sakin onlari seyretmekteymis. "Daha once de olmustu" demis. "Tam uc bahar ust uste yagmur yuzu gormemisti bu sehir. Bir keresinde de dusman ordulari talan etmisti ambarlarimizi, gene ac kalmistik. Bu gozler nice aclar, nice acliklar gordu. Bu da bi sey mi!"
Acliktan midesi yapismis biri bu laflari duyunca oyle ofkelenmis ki, yasli adami sille tokat dovmus.
Derken, savas cikmis kubbeleri altin sehirde. Savas uzadikca her evden birileri eksiliyormus. Kimsenin agzini bicak acmiyormus uzuntuden. Bir tek yasli adam, bir tek o konusuyormus durmadan. "Bu gozler nice savaslar, katliamlar gordu. Bu da bi sey mi!"
Askerden donemeyen delikanlilardan birinin sungusu bu sozleri isitince oyle sinirlenmis ki, yasli adamin gozlerini cikarmis.
Iste o zaman yasli adam hayretle bagirmis. "Karanlik! Her yer karanlik. Bunu daha once hic gormemistim."
Ve daha once hic gormedigi karanligi oyle yadirgamis, oyle yadirgamis ki, yasli yuregi durmus.